Πώς γίνεται μια εικόνα

Τις εικόνες μας τις ζωγραφίζουμε πάνω σε ανθεκτικά ξύλα, τα οποία ξηραίνουμε πολύ καιρό για να αποκτήσουν αντοχή στον χρόνο. Πάνω στο ξύλο επικολλάται υφαντό πανί με την παραδοσιακή ζωική κόλα , την κουνελλόκολα. Έπειτα δημιουργείται ένα υπόστρωμα από το ίδιο το υλικό και κιμωλία σε πολλές στρώσεις και λειαίνεται. Στην επιφάνεια αυτή επικολλάται το φύλλο χρυσού της εικόνας 22 καρατίων. Με την βοήθεια του ανθιβολίου, δηλαδή ενός προετοιμασμένου σχεδίου, μεταφέρεται το προεπιλεγμένο θέμα την εικόνας στην κατάλληλα διαμορφωμένη επιφάνεια. Τώρα αρχίζει η ζωγραφική της εικόνας μας με τα γαιώδη χρώματα και στις ταπεινές αποχρώσεις της ορθοδόξου εικονογραφίας. Οι σκόνες των χρωμάτων διαλύονται με αυγό και η εργασία γίνεται με διάφορα πινέλα ζωγραφικής.

Το μυστικό βάθος στις εικόνες μας δημιουργείται σύμφωνα με τους κανόνες της ζωγραφικής της Ορθοδοξίας, στην οποία τα πάντα μεταμορφώνονται και επανασυντάσσονται καταργώντας τον θάνατο και προβάλλοντας το αιώνιο, την πνευματικότητα, την Αγιοσύνη. Τα αντικείμενα σχηματοποιούνται, ο χώρος αλλοιώνεται, γίνεται λαμπρός, δοξασμένος, η προοπτική του φυσικού βάθους χάνεται και δημιουργείται η λεγόμενη αντίστροφη προοπτική. Ο Άγιος φαίνεται να βγαίνει από την εικόνα προς τα έξω ερχόμενος σε επικοινωνία με τον πιστό. Το φως δεν ακολουθεί τους φυσικούς νόμους, γίνεται άκτιστο. Οι μορφές των Αγίων λάμπουν από έναν εσωτερικό φωτισμό. Ο χρόνος κι΄ αυτός κατακερματίζεται γίνεται αιώνιος. Όλα αυτοί οι κανόνες των ορθοδόξων βυζαντινών εικόνων και άλλοι πολλοί ακόμα, συνθέτουν μια εκφραστική αρμονία δημιουργώντας το αίσθημα του υψηλού.

 

Μιχάλης Ξανθάκης
Αγιογράφος